Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί την πιο διαδεδομένη διαταραχή των αρθρώσεων, ειδικά σε μεσήλικες και ηλικιωμένους. Θεωρείται ως μία από τις δέκα πιο συχνές ασθένειες στις ανεπτυγμένες χώρες. Είναι σημαντικά συχνότερη στις γυναίκες, ενώ η συχνότητά της αυξάνει με την πρόοδο της ηλικίας. Επιβαρυντικοί παράγοντες μπορεί να αποτελούν η παχυσαρκία, το επάγγελμα, η βαριά άσκηση, μυοσκελετικοί τραυματισμοί, μεταβολικές και ενδοκρινολογικές διαταραχές. 

Το υαλουρονικό οξύ αποτελεί ουσιαστικό συστατικό του αρθρικού υγρού που περιβάλλει τις αρθρώσεις και λειτουργεί ως λιπαντικό και αντικραδασμικό μέσο κατά την λειτουργία τους. Η ποσότητα υαλουρονικού οξέος μειώνεται με την πάροδο του χρόνου φθάνοντας στην ηλικία των 40 χρόνων το 50% της αρχικής ποσότητας της ζωής μας, ενώ μετά το εξηκοστό έτος πέφτει στο 10% σχεδόν. Στις αρθρώσεις η σύσταση του υγρού γίνεται φτωχότερη. Γίνονται λιγότερο εύκαμπτες και ο χόνδρος πιο ευάλωτος στη φθορά και στα σχισίματα.  Παράλληλα, η συνεχής χρήση ερεθίζει τον χόνδρο. Τελικά, μπορεί το ένα κόκαλο να καταλήξει να ακουμπά το άλλο προκαλώντας πόνο και μειωμένη κινητικότητα.